Zoals de volger van de lokale politiek weet maak ik me al langere tijd zorgen over het oppakken van de decentralisatietaken. Mocht u het nog niet weten dan weet u het dus nu. In gemeenteland krijgen we er dankzij Rutte 1 een heel aantal taken bij. Taken die diep in kunnen grijpen op hele groepen in de samenleving en op individueel niveau een regelrechte ramp kunnen worden.

Wie de kranten in de gaten heeft gehouden weet eigenlijk al wel genoeg. Wie de vakmedia als VNG magazine, Binnenlands Bestuur en alle andere relevante websites van ministeries kan het in elk geval niet zijn ontgaan: Gemeenten staan aan de vooravond van een ingrijpende verandering. Dat geldt ook voor Slochteren lijkt me, en daar begint mijn zorg die overigens ook afgelopen zaterdag weer eens werd bevestigd. Andere gemeenten, en echt niet alleen de hele grote, zijn veel verder, verbaasd over het gebrek aan voortgang en stuk voor stuk veel beter geïnformeerd. Die verbazing is er ook bij onze Statenfractie als het gaat om het onderdeel jeugdzorg.

Sowieso zijn de Groninger gemeenten niet echt hardlopers als het gaat om het halen van relevante informatie. Ik begreep dat het nog nooit is gelukt om alle portefeuillehouders voor eenzelfde bijeenkomst aan tafel te krijgen. Kortom: tijd voor verandering en de hoogste tijd om de gemeenteraad er bij te betrekken. Een nieuwe haastklus zoals bij de aanpassingen bij de Wet Werk en Bijstand die we er in december zonder kaders en doelen door mochten jassen ga ik in elk geval niet meer mee maken. Zoek nu een de juiste focus, kom met heldere voorstellen en laat zien wat er gebeurd. De tijd van inventariseren is echt wel voorbij. Bovendien wie geen zicht heeft op zijn bestand mag zich af gaan vragen hoe het de afgelopen jaren zat met de terugkoppeling. Een raadslid moet kunnen controleren, maar heeft voor die controle wel gegevens nodig die herleidbaar en controleerbaar zijn. Bovendien wie zijn platforms serieus zegt te nemen laat dat ook blijken door hen gedurende het hele traject mee te nemen en gebruik te maken van gratis advies van de mensen die er in de praktijk van elke dag tegenaan lopen.

Vandaar mijn oproep aan de agendacommissie, tijdens de laatste commissie Leren, Werken en Zorgen, om het punt decentralisatie te agenderen. De reactie dat ik op 12 april iets krijg te horen in een TVB maakt me er trouwens niet minder gerust op. Voor we het weten zitten we in het zomerreces, slokt daarna de begroting onze aandacht op en rennen we direct door naar de oliebollen. The continuing story. Volgens mij doen we daarmee jongeren in de jeugdhulpverlening, mensen in de WMO en AWBZ en de mensen die straks vallen onder de WWnV (Wajong-ers, sociale werkplaatsmedewerkers en andere uitkeringsgerechtigden) geweldig tekort.