Groene grenzen.

groene grenzenzaterdag 18 september 2010 12:00

Nederland wordt steeds eenvormiger en daarmee eentoniger. Een zin uit een van de beleidsnota’s van VROM die aangaf dat we zuinig moeten zijn met onze schaarse ruimte. Dus niet langs elke A-weg dezelfde kantoor- en industriecomplexen, niet overal dezelfde bouw in Vinexwijken, maar diversiteit.

Het dorp Slochteren hebben op deze schaal gelukkig niet te maken met uitbreidingsplannen. Bij onze gemeente ligt de focus op Meerstad. Toch geldt ook hier dat je niet alles voor lange tijd op stilstand kunt zetten. En dat geeft dan een lastige afweging. Eigenlijk zou je de kwaliteiten van nu willen bewaren voor de toekomst met daarbij de mogelijkheid van uitbreiding voor later. Want ook het landschap is geen statisch geheel, het is aan verandering onderhevig. Het tempo ligt lager dan in stedelijke gebieden. Het is dus goed om te onthouden dat ook het rurale landschap een eigen dynamiek heeft.

Daar kun je het niet mee eens zijn, maar het is goed om ook voor de toekomst te kijken waar eventueel ruimte is voor bebouwing die landschappelijk inpasbaar is. In een plan uit 2006 heeft dat zijn uiteindelijke vorm heeft gekregen is aansluiting gezocht bij bestaande patronen. Dat is niet nieuw want als onderlegger voor het uiteindelijke planontwerp is nog ouder. Het bekende kwadrantenverhaal stamt volgens mij uit de jaren 90 van de vorige eeuw.

In verschillende informatiebijeenkomsten en keukentafelgesprekken is de structuurvisie na overleg tot stand gekomen. Tijdens de commissievergadering BMR van afgelopen donderdag bleek dat daarover nog steeds verschillend wordt gedacht. Want er lagen natuurlijk ook al andere planologische studies waarop verder wordt gewerkt. Dat is ook weer niet zo heel erg vreemd want we hebben natuurlijk te maken met ander beleid van de rijksoverheid en de provincie Groningen. Net doen of dat niet bestaat is in elk geval niet zinvol.

Nu gaat de structuurvisie buitengebied over het hele buitengebied van de gemeente Slochteren, en niet alleen rond het dorp Slochteren. Omdat het een structuurvisie is hebben we het over een algemeen plan dat alles op hoofdlijnen beschrijft. In de uiteindelijke bestemmingsplannen wordt alles dan verder tot op postzegelniveau geregeld.

Kortom aanwijzen van de begrenzing van het buitengebied betekent niet dat er ook gebouwd gaat worden. Waar inbreiding mogelijk is zal dat ook worden toegepast. Als voordeel van deze structuurvisie zou je kunnen zien dat we nu wel een groene grens trekken. We weten dus ook duidelijker waar in ons mooie buitengebied niet zal worden gebouwd. Dat laatste had ook wel wat meer aandacht kunnen krijgen in de discussie afgelopen donderdag.

Labels
Commissie

« Terug

Archief > 2010 > september

Geen berichten gevonden