Nu we er toch zijn. Dat is niet alleen de titel van een programma waarin een jongerenomroep de gastvrijheid van een bepaalde gemeente test, maar blijkbaar ook het idee van de linkse partijen. Als we toch in de buurt zijn gaan we ook maar even praten met vertegenwoordigers van Hamas. Altijd doen natuurlijk, want wat is er nu verkeerd aan praten. Communicatie is tenslotte de sleutel tot succes. En hoe halen anderen het in hun hoofd om daar ook nog eens commentaar op te hebben. Blijkbaar is er dan ook geen enkel moment nagedacht over het signaal dat er vanuit gaat. Zeker richting de lokale bevolking. En toch kan ik me eerlijk gezegd niet voorstellen dat men echt zo onnozel is. Heel de wereld heeft zich weer eens kunnen verbazen over Nederland. Misschien dat sommigen het optreden van een deel van onze Tweede Kamerleden beter hebben begrepen na de berichten over paddo’s. Een exportproduct in opkomst, waar ik in elk geval niet blij mee ben. Erger u niet verwonder u slechts is een wijsheid die ik van ouderen regelmatig hoor. Ik probeer dat dan maar voor ogen te houden. Lukken doet het nog niet altijd. Misschien moet ik toch maar weer eens tot tien tellen.