Een kijkje in de internationale energiemarkt was de hoofdmoot van de ledenvergadering van de ChristenUnie. Onder deskundige leiding van Ben Wander werd een boeiend en humoristisch verhaal gehouden. Ben werkt bij Gasterra, de commerciële poot van de Gasunie die sinds 2005 is geprivatiseerd. Netwerk en markt zijn van elkaar losgekoppeld. Met Gasterra hebben we wel een bedrijf van formaat te pakken. Met een omzet van €24 miljard zit het bedrijf in de top 10 in de nationale economie.
Bekijken we de route die we hebben gelopen dan lijkt het erop dat de cirkel rond is. Ooit was de zon onze enige warmtebron, beetje hout stoken en dat was het wel. Via veen, kolen en aardgas zijn we tegenwoordig weer terug bij de bron. De zon levert behoorlijk veel energie en we maken er nauwelijks gebruik van.
Uiteindelijk zullen we de keus niet meer hoeven maken, want we hebben geen keus. Nieuwe mogelijkheden zijn er in de vorm van biomassa, waterstof, wind en aardwarmte. De technieken verbeteren zich en de prijzen zullen dalen. Kortom het tijdperk van verbranden lijkt zijn langste tijd wel te hebben gehad.
In deze periode zitten we in de transitiefase, we moeten alternatieven verder uitwerken. Zeker nu de energiebronnen steeds meer nodig zijn in opkomende landen als India en China. Maar ook de afhankelijkheid van andere landen dwingt ons tot het maken van een keus. Een land als Duitsland is voor 35% afhankelijk van Rusland voor hun gas. De Europese Unie heeft geen gezamenlijk energiebeleid. Elk land volgt de eigen interne belangen en dat zal ook de komende jaren nog wel zo blijven.
Wanneer we op zoek gaan naar alternatieven en er serieus aan willen werken aan de alternatieven komen ook de doelstellingen van Kyoto dichterbij. De problemen stapelen zich nu op, klimaatverandering en zeespiegelstijging en een behoorlijk aantal geopolitieke feiten maken de keus misschien minder moeilijk dan we nu wel eens doen voorkomen. Dat vraagt om politiekemoed, en een gezamenlijk optreden. Maar dat zal helaas nog wel de nodige tijd vragen.