Donderdag.

Eindelijk weer eens een echte commissievergadering met een aantal prima bespreekstukken. Want naast een voorlichting van Libau en de bespreking van de kaart en het beleidstuk archeologie zijn we ook eindelijk op weg het historisch hart van Slochteren aan te pakken. En dat het wel eens een lang avondje kon worden werd vooraf al wel veracht. De wethouder die aanwezig moest zijn bij LWZ had dan ook niet gerekend op aanvang van de tweede commissie voor 21:00. Dat bleek niet nodig want om goed half negen waren we klaar. Het werd dan ook een wat rommelig geheel waarbij ik vragen mocht stellen aan de wethouder die er nog niet was en vragen mocht herhalen die ik over het bespreekstuk had gesteld vlak voor binnenkomst van de wethouder. Uiteindelijk kwam het allemaal goed. Ik ben benieuwd wanneer ik het antwoord krijg op de vragen die ik heb gesteld bij het punt rondvraag.

Woensdag.

Op 9 juni is het zover u kunt dan weer uw stem uitbrengen op een van de politieke partijen. Het zal niemand verbazen dat ik al weet waarop. Ik weet zelf al tijden op wie. Mijn stem gaat naar Ernst Cramer, hij heeft de afgelopen drie jaar laten zien dat hij aandacht heeft voor het Noorden van Nederland en kennis en kunde van het boerenleven en het platteland. Maar voor het zover is moeten we eerst nog naar de stembus. Na de niet al te fraaie taferelen die je soms zag in de stembureaus bij de gemeenteraadsverkiezingen in bijvoorbeeld Rotterdam is er gekozen voor een nog strakkere lijn. De voorzitters van de stembureaus zijn dan ook opnieuw geïnstrueerd. Het is eigenlijk allemaal gebleven zoals het is. Nu met het extra verzoek om ook helemaal niets meer toe te staan in het stemhokje. Kortom het blijft niet toegestaan om met zijn tweeën in het stemhokje te staan. Je hebt nog steeds een stempas en legitimatie nodig. (overigens –en dat is wel nieuw- mag de legitimatie maximaal 5 jaar verlopen zijn.)

Dinsdag.

De dinsdag voorafgaand aan de commissievergadering is traditioneel de dag er fractievergadering wordt gehouden. Wij doen dat één keer per maand en niet zoals veel andere fracties twee keer. Gewoonlijk is één keer ook wel genoeg. Zeker wanneer je bedenkt dat er eigenlijk op een commissievergadering nooit nog iets naar voren komt dat niet was voorzien. Ik probeer naast het formuleren van een eigen standpunt, en het aftoetsen daarvan aan het eigen programma, ook altijd in de huid van de andere partijen te kruipen. Dat kost eigenlijk nooit zoveel moeite want inmiddels ken ik hun cadans en persoonlijke voor- en afkeuren behoorlijk goed.

De agendapunten vragen dit keer de nodige bespreking. Het rapport van Libau en de archeologische waardenkaart zijn in mijn ogen prima stukken, maar ook weer niet zo heel verrassend. Wie ook maar iets weet van de geomorgologie en genese van het landschap in deze omgeving kan zich niet anders dan verbazen over de overhand aan roze gebieden. Ik heb de bodemkaarten en handboeken er maar eens bijgenomen. Ik verwacht dan ook dat we over twee jaar bij een herziening ook snel naar een lager aantal roze gebieden toe kunnen werken.

De verplaatsing van de HUBO voor de verwerving van deze gronden en een andere inrichting van het historische hart van Slochteren (gesproken wordt ook wel van het Erfgoedkwartier) vraagt ook de nodige tijd. Vooral de vaagheid en bijna geromantiseerde sfeer vind ik niet erg sterk. Wat mij betreft had het allemaal wel wat bondiger gekund. En dan kun je niet anders dan instemmen met dit voorstel. Er wordt namelijk al jaren gepraat over dit deel van Slochteren dat met de Fraeylemaborg, het koetshuis, de orangerie en het bos zelf al veel moois te bieden heeft. Helemaal wanneer je het grotere plaatje bekijkt met de Geertsemaheerd, het Regthuis en veel andere historische panden aan dit deel van de Hoofdweg. Dit is de eerste aanzet om alles nog mooier te maken en dan is het bieden van een goed alternatief aan de ondernemers die er nu zitten belangrijk.

Maandag.

Vanmorgen mag ik de pinkstersamenkomst leiden en de overdenking verzorgen. Bijzonder om dat dit keer met Pinksteren te mogen doen. Het pinksterfeest staat bekend als één van de minst bekende christelijke feestdagen. Veel mensen hebben geen idee wat er is gebeurt. Jammer want de kracht die er van de boodschap uit gaat is enorm. Gisteren deden tien jongeren in een feestelijke dienst belijdenis van hun geloof in een afgeladen kerk. In de gereformeerde traditie is er nu niet zo’n grote nadruk op het werk van de Heilige Geest. In evangelische kring is die in ieder geval veel sterker. Ik ben blij met de goede balans die er nu bij mij in de kerk weer is. Alles krijgt nu evenveel aandacht. Want er bestaat ook het gevaar je teveel op één thema te richten. In de overdenking heb ik gekozen voor het thema ‘De Geest zet je in vuur en vlam’ goed om te horen dat het aansprekend was en ik zelfs zonder mijn papieren weer naar huis kon omdat meerdere mensen het graag wilden hebben.

De avond gebruik ik om de fractievergadering voor morgenavond verder voor te bereiden. Er staan best interessante onderwerpen op de agenda en er worden dit keer ook belangrijke keuzes gemaakt voor het aanzien van het dorp Slochteren. Dat vraagt om een goede belangenafweging en helder afgewogen oordelen. Ik ben er nog niet uit omdat ik het totale plaatje nog niet heb. Maar voor ik me weer op de stukken stort, zal ik eerst nog een aantal mindmaps in elkaar zetten. En toch ook wel belangrijk Paars maakt niet zo’n grote kans. Let’s hope so! Want dat waren wat mij betreft de meest waardeloze kabinetten die ik ooit heb meegemaakt. Het heeft me zelfs al eens doen besluiten mee te lopen in een protesttocht. Dat was tegen de vergaande euthanasiewet, wat ik nog steeds een erg verkeerde wet vindt. Het is onbarmhartig en voor de toekomst zelfs gevaarlijk.  Het was ook het moment dat ik me bewust werd dat christelijke politiek absolute meerwaarde heeft.