Nomen est omen

namenwoensdag 27 januari 2010 12:00

Vrijdag 29 januari 2010.

Sneeuw schuiven voor de vierde keer vandaag. Wel/niet that's the question. Na een blik op de buienradar ben ik er snel uit, na een blik buiten nog sneller. In dit tempo ligt binnen een kwartier het sneeuwvrijgemaakte stoepje weer helemaal vol. Ziet er wel leuk uit dat witte landschap, maar heb nu ook wel weer genoeg sneeuw gezien tot december 2010. 

Donderdag 28 januari 2010.

Rare jongens die Romeinen, Fransen, Vikingen, Indianen, Spanjaarden…… Wie kent ze niet de uitspraak van Obelix in de beroemde stripserie. Waar hij ook komt overal is er wel iets anders en het andere is vreemd, en dat vraagt om een waardeoordeel. Zo heeft elk gebied zijn eigen normen en waarden en daar kun je raar tegenaan kijken, maar toch maar beter respect voor opbrengen. Dat geldt in vreemde landen en dat geldt ook in Nederland.

Je mag dan ook best eens aandacht vragen voor het omgaan met elkaar. Gisteravond heeft de ChristenUnie dat gedaan in de richting van Gemeentebelangen. Was dat nodig? Ja, wij vonden en vinden van wel. Waarom? Omdat wanneer het gemeentebestuur en daarmee het hele openbare bestuur inclusief de gemeenteraad verwijten worden gemaakt er serieus gesproken moet worden. Dan heb je het natuurlijk ook over de toon, maar voor ons geldt ook zeker de inhoud. Er worden vragen opgeroepen die nu duidelijk zijn beantwoord. Tegelijkertijd is het vreemd dat het stil blijft bij het raadslid dat er voor heeft gekozen de kat de bel aan te binden. Hoewel niets zeggen ook nu genoeg zegt.

Gerrit Hooikammer heeft de wethouder ook gevraagd wat er waar is van de riooloverstort. Het antwoord van Gea Huizing was helder. Het opgeroepen beeld klopt niet. Toch gaan wij graag ter plekke kijken. Ik ben benieuwd of er ook gehoor wordt gegeven aan onze oproep om dat dan samen te doen. We zullen zien. Zou je het raar kunnen noemen wanneer er niet op de uitnodiging in wordt gegaan? Van mij mag u dat zeggen, maar ik heb daar verder geen oordeel over.

Woensdag 27 januari 2010.

Vandaag wordt er bij mij op school de jaarlijkse Open Dag gehouden. Dat heeft wel iets weg van een verkiezingscampagne. Nog even een extra doekje sop, een leuk bloemetje en alles even tip-top aan kant. Iedereen doet dat want je wilt natuurlijk zo goed mogelijk voor de dag komen. Wat mij betreft geen enkel bezwaar dus. En iedereen is natuurlijk mans genoeg om de echte kern er wel uit te halen. Ik heb ten minste nog nooit gehoord dat iemand achteraf teleurgesteld was omdat er de rest van het jaar niet een vrolijke bos tulpen in elk lokaal te vinden was. Het zijn in elk geval leuke momenten in het schooljaar.

Dinsdag 26 januari 2010.

Ik heb me niet vergist! Ook nu doet de ChristenUnie haar naam alle eer aan. Want er is een prima alternatief gevonden voor Esmé Wiegman. Op 3 februari mogen we Joël Voordewind welkom heten in het Ufkenshuis. De keren dat ik hem heb meegemaakt vond ik erg inspirerend. Goed dat hij bereid is naar Slochteren te komen in deze drukke tijd, en dat hij daarbij direct een aantal ter zake kundige beleidsmedewerkers mee neemt.

Ik ging na deze verheugende mededeling dan ook met een heel ander gevoel naar de ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst tussen de gemeente Slochteren en de gemeente Hoogezand-Sappemeer. Goed dat we op die manier gebruik kunnen maken van elkaars kennis en kunde. Voordeel is dat wij als fractie daarbij ook direct hele goede contacten hebben met onze ChristenUnie collega’s in Hoogezand-Sappemeer. Voor ons dus ook meer zicht op het verloop van het hele proces. Samenwerking zorgt voor een betere bediening van de inwoners en daar kan toch niemand tegen zijn.

 Maandag 25 januari 2010.

Erg vrolijk wordt ik vandaag niet van het afluisteren van de voicemail. Want zoals het hoort ben ik niet de hele dag telefonisch bereikbaar. Kortom spreek u boodschap in na de piep of probeer het op een later tijdstip nog eens. De niet al te vrolijke mededeling komt uit Amersfoort. Het geplande bezoek van Esmé kan door een verandering van de agenda in de Tweede Kamer niet doorgaan.

Net die middag heb ik de laatste zaken geregeld en ik vind het dan ook allemaal meer dan vervelend. Gelukkig wordt er naar een oplossing gezocht, maar natuurlijk blijft het vervelend. De advertenties en persberichten zijn namelijk al de deur uit.

Het diner wordt tot in de puntjes verzorgd. Ik ben onder de indruk van de mogelijkheden in het Ufkenshuis. Natuurlijk was ik er wel eens geweest en natuurlijk heeft het een unieke sfeer en prachtige kleuren. Maar dat het ook voor het dorp zoveel te bieden had was me veel minder bekend.

 

Labels
Weblog

« Terug

Plaats het eerste bericht!

Nieuw bericht