Niels Joostens

Vrijdag 5 september 2008.

Goed nieuws voor Delfzijl! Ze halen brons in de Rabobank ranking van meest succesvolle regio's. Best knap als je bedenkt dat de nummers 1 en 2 in de Randstad liggen. Op de radio hoor ik ChristenUnie wethouder Joostens zijn gemeente op een goede manier promoten. Zo zie je maar weer dat er vanuit een positieve insteek veel kan worden bereikt. Zelfs tot voor kort politiek rommelig Delfzijl heeft de ramen eens goed opengezet en maakt er een succes van. Vertrouwen is de basis en die is de laatste tijd stevig versterkt. Collega's van me roemen regelmatig het nieuwe college in Delfzijl. Ik ben nooit verbaasd. Want wat wil je nog meer de ChristenUnie in het college en een wethouder die Joostens heet. ;) (Grapje Jan Jakob)

Donderdag 4 september 2008.

Het politieke seizoen heeft afgelopen vrijdag al een aftrap gehad dus wordt het weer eens tijd voor het serieuzere werk. Voor het jeugdbeleid dat binnenkort op twee manieren een nieuwe aftrap krijgt heb ik geprobeerd een Kamerlid te laten komen. Dat leek gezien zijn agenda wel te lukken, maar helaas is hij dan toch in het buitenland en gooit dit bezoek roet door het eten. Als alternatief wordt de beleidsmedewerker jeugd aangeboden. Dat lijkt me ook niet eens zo verkeerd. Al was het alleen al voor de functionele contacten. Ten slotte heeft vooral landelijk beleid en decentralisering van jeugdbeleid alles te maken met de lokale praktijk. En die lokale praktijk kan weerbarstiger zijn dan het beleid regelt. Dus is het goed om ook die lokale praktijk landelijk onder de aandcht te brengen. Wat betreft contacten zit ik deze maand helemaal goed. Op uitnodiging van de fractie in Hoogezand-Sappemeer volg ik een weekend cursus in huis, dus mooi in de buurt. Aandacht zal vooral liggen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2010. dat lijkt ver weg, maar voor het zover is moet er vaak veel gebeuren. daarom is het goed om de lijnen alvast even vast te leggen. Later deze maand volgt er dan nog de Open Dag van de kaderschool. Altijd weer gezellig en ook erg leerzaam. Het nuttige en het aangename verenigen. Oftewel doelmatig omgaan met de schaarse tijd en doelgericht bezig zijn, wat wil je nog meer!

Woensdag 3 september 2008.

Het is wel weer even wennen om zelf in de schoolbankjes te zitten. Toch bevalt het me prima al is het natuurlijk wel jammer dat ik er elke week voor naar Utrecht moet. Maar de onderwerpen zijn in elk geval erg leuk. We beginnen daan ook met economische geografie, dat heeft ook de nodige politieke raakvlakken. Mede daarom is het altijd een erg favoriet onderdeel binnen de geografie voor mij. Het aantal Noordelingen is erg groot en er zijn direct al een aantal functionele contacten gelegd. De wereld is erg klein merk ik want we kennen over en weer erg veel mensen en er is dusdirect veel om over bij te praten. Gelukkig dat er normaal gesproken op woensdagen geen gemeentlijke activiteiten staan gepland. Mijn doel is in elk geval helder over drie jaar moet ik klaar zijn met deze klus. Nu maar hopen dat dit gaat lukken. Eén ding weet ik wel zeker, ik ga er de politiek niet voor laten liggen.

Dinsdag 2 september 2008.

Gaat het goed in Slochteren? Ik denk het wel en ik hoor om me heen dat heel veel mensen het met me eens zijn. Sterker nog je mag er vanuit gaan dat de groep waarvan je niets hoort ook tevreden is. (daar hebben wetenschappers zich al meer dan eens mee bezig gehouden) Afgezien van de enkele cynici die het adagium ik zeg maar niets meer het helpt toch niet huldigen. Ben je er daarmee als gemeente? Ik denk het niet en je bent er zeker niet als politicus. Er blijft ten slotte altijd wel iets te wensen over. Met je eigen visie op de samenleving kun je denk ik altijd nog wel ergens verbetering van voorzieningen en beleid vinden. Als je enkelen in de gemeente Slochteren mag geloven hebben we er in jaren nog niet zo slecht voorgestaan. Ik vraag me dan altijd af waarop dat wordt gebaseerd. Meestal is dat op incidentjes, en hoe vervelend ook die komen nu eenmaal voor. Soms is het gebaseerd op de mening van de mening van de buurman en de tante daarvan die ook nog wel een appeltje met de gemeente te schillen heeft. Ik hecht er niet zoveel geloof aan omdat het altijd wel erg uitvergroot overkomt. Het college doet het naar mij mening helemaal niet zo slecht. De gemeentewerf die hard aan vernieuwing toe was krijgt steeds meer vorm, Siddeburen heeft een nieuwe brandweerkazerne. Natuurlijk hebben we het dan alleen nog maar om bouwwerken. Daarin ligt het voor de ChristenUnie niet. Het gaat ons vooral om de mensen. Mogelijkheden om in te spreken, je visie te geven zoals dat gebeurde bij het vaststellen van de Visie Slochteren 2020. Toekomstmuziek en daarom ook heel abstract maar de lijnen zijn al wel op papier gezet. Ik kijk samen met mijn fractie terug op prettige gesprekken. Het lukt ook niet om het iedereen naar de zin te maken. Daarom maakt de politiek ook voortdurend keuzes. Die moeten wel uit te leggen zijn en ik kan dan ook elk door ons ingenomen standpunt verdedigen. Het zou mooi zijn als de focus in de Slochter politiek eens meer op de inhoud werd gelegd en niet op personen en op partijen. De jammerklacht dat dit college het zo slecht doet mag wel eens met feiten worden ondersteunt. Ik heb legio voorbeelden van vroeger waarin het ook wel eens verre van geweldig en ideaal was. Gaat het daar dan om? Wat mij betreft niet, want aan het eind van de streep is de burger er geen centimeter mee opgeschoten.

Maandag 1 september 2008.

Het is de laatste jaren erg in opkomst. Boeken over doelgericht leven, vaak in een paar stappen of in een snelcursus in 40 dagen. Snel en op de consument toegesneden en dus ook niet zo vreemd dat dit uit Amerika is komen overwaaien. Ik heb er zelf niet zo heel erg veel mee. Volgens mij is het niet zo dat je succesvol zijn, doelgericht zijn en christelijk leven zomaar even in 40 dagen regelt. Die 40 dagen zijn natuurlijk direct te herleiden op de Bijbel. Het getal 40 speelt een belangrijke rol. Ga maar na: 40 dagen zondvloed, 40 jaren verblijf in de woestijn en Jezus zelf werd 40 dagen verzocht in de woestijn. Doelgericht zijn in de politiek is voor mij dan ook tweeledig. Natuurlijk gaat het om het binnenhalen van je eigen punten, je laat je leiden door je verkiezingsprogramma en daarin is de ChristenUnie heel succesvol. Ik streep al een jaar in ons verkiezingsprogramma aan wat we al hebben weten te bereiken. Wat hebben we al veel binnengehaald. Daarmee laten we ook zien dat we als ChristenUnie het verschil maken. Maar misschien nog wel belangrijker is ons doel om ook in praktische zaken Christus te laten zien. Ook als anderen daar -zelfs in de gemeentepolitiek, en bijvoorkeur niet in het openbaar- schamper over doen.