Niels Joostens

Donderdag 1 mei 2008.

Alle rooie rakkers wens ik een hele goede dag van de arbeid. Ik hou het zelf liever op Hemelvaartsdag, want daar heb ik toch wel een beetje meer mee. Er wordt bovendien op deze dag ook weinig gewerkt. In 't Bokkeblad zag ik nog wel een advertentie van de Partij v/d Arbeid om even te wijzen op deze dag. Ik heb begrepen dat het ook al lang niet meer zo leeft als vroeger. Vanavond op het nieuws zullen er denk ik nog wel een paar beelden van te zien zijn.

Door het weer blijf ik deze ochtend maar binnen, donkere luchten waaruit zo nu en dan een flinke bui valt maken het niet erg aanlokkelijk om er op uit te gaan. In de middag is het gelukkig beter en ik ga er dan ook nog even op uit richting het dorp. Het is er weer ouderwets gezellig en ik vermaak me dan ook prima. Vanavond nog maar even op het strand kijken of er nog iets te zien is. Morgen wordt ik vroeg gewekt want ik wordt gebeld door radio Noord. Ze willen een kort interview vanwege mijn nominatie voor jong raadslid van het jaar. Ik vond het wel een leuke verrassing toen ik daarover eergisteravond door de VNG werd gemaild.    

Woensdag 30 april 2008.

Konninginnedag dus! Ik vond het vroeger al een gezellige dag. 's Morgens een aubade bij het gemeentehuis en vervolgens 't Olderloug met natuurlijk het Wilhelmus waarvan ik niet alleen het eerste en het zesde couplet heb moeten leren maar waarvan ik ook de rest ooit heb gekend. Dat zal me denk ik niet meer allemaal goed lukken als ik het nu moest proberen. Dit jaar is er voor het eerst in lange tijd weer een aubade naast de gereformeerde kerk. De traditie wil natuurlijk dat ik ook even naar de tv kijk onder het genot van een oranje tompouce. Van mijn oom hoor ik later dat mijn neefje dit ook een heerlijk gebakje vindt, hij lust alleen maar de binnenkant en laat de kaften zoals hij ze noemt netjes voor een vriendje liggen. Aan het eind van deze dag zit ik op de boot die me richting Ameland brengt. Heerlijk om morgen langs het strand en door de duinen te kunnen lopen.

Dinsdag 29 april 2008.

De eerste ruwe schets van mijn overdenking op vier mei staat op papier. Het thema is heel algemeen en daar past dus ook erg veel bij. Ik wil gebruik maken van de voorbeelden die ik gisteren heb genoemd. Vooral ook in hoeverre we zelf schuldig zijn of ons schuldig voelen. Wanneer trekken we zelf een grens. Stellen we die eigenlijk wel of is de grens rekbaar als een postbode elastiekje. Heel rekbaar tot het knapt en er niets overblijft. Vanavond wil ik de film over het leven van Anne Frank kijken. Het maakt me nog bewuster van de tijd waarin we nu leven en de tijd die achter ons ligt. 

Maandag 28 april 2008.

J'acusse: ik klaag aan, een titel die goed past bij deze week waarin we toe werken naar de dodenherdenking. J'accusse is de bekendmaking van de valse beschuldigingen aan het adres van de Frans-joodse generaal Dreyfus door Zola. Ook aan het einde van de 19e eeuw was er net als alle eeuwen vaak sprake van een sluimerend en open anti-semitisme. Als we kijken naar het Nederland van vandaag is het goed om die vrijheid te vieren, maar ook belangrijk om die vrijheid te herdenken. Want dat vrij zijn is niet vanzelfsprekend. Het heeft veel gekost, sommigen kostte het alles, zij gaven hun leven. Een week of twee geleden zag ik de Amerikaanse film "The hiding place" Een film over een gewone Haarlemse familie die tegen de gewoonte in wel opkwam voor de joden die werden vervolgt. De film heeft diepe indruk op me gemaakt. Ik kan sinds ik op veel te jonge leeftijd mijn eerste oorlogsboek las nog steeds weer kwaad worden over dit deel van de geschiedenis. Nu 63 jaar later lijkt er nog steeds weinig veranderd ook  nu gunnen we anderen soms het licht in de ogen niet. Het wij tegen zij lijkt in opkomst. Leren we het dan nooit. Het J'acusse gaat nog steeds op. Het is goed om deze week eens na te denken of deze beschuldiging ook voor jezelf geldt. Ik bereid me voor op de herdenking van de dodenherdenking op 4 mei.