Niels Joostens

Vrijdag 29 juni 2007.

Rapportenbespreking aan het einde van het jaar zijn vaak niet heel erg spannend. Je bent er wel of je bent er niet. Nog even zeggen dat er harder moet worden gewerkt heeft nu geen enkele zin meer. Toch is het anders dan je zou vermoeden vaak nog heel spannend. Want in een bespreking moet je vaak erg je best doen om er het beste voor een leerling uit te slepen. Dat beargumenteren bevalt me altijd prima, en het helpt tot mijn eigen verbazing ook nog wel eens. Nog even doorbijten en we zijn aan het eind. Aan het eind van elk jaar wordt er vaak afscheid genomen. Gisteren van de examenleerlingen, want ze hebben allemaal weer een diploma mogen krijgen. Een score waar we trots op mogen zijn, want 100% dat redt niet iedereen. Maar ook collega's nemen afscheid. Vandaag nemen we afscheid van iemand die voor Siddeburen veel heeft betekend. Na 19 jaar houdt onze locatie-adjunct er mee op. Veel staat op de rails aan ons de taak om er samen met de nieuwe teamleider aan te werken dat we ook in de toekomst weer veel jongeren klaar maken voor hun toekomst.

Donderdag 28 juni 2007.

De algemene beschouwingen worden vandaag gehouden. Dat betekent dat er weer veel wordt gepraat in de raadszaal en van gedachten wordt gewisseld over de lijn van het college. Opvallend dat juist op dit soort momenten de college- en niet collegepartijen weer tegenover elkaar komen te staan. Eigenlijk jammer dat die manier van denken zo moeilijk te doorbreken is. Wat goed is en goed gaat mag je van mij ook gewoon zo noemen. En naar mijn idee gebeurt er best veel in de gemeente Slochteren, zeker wanneer ik in mijn achterhoofd heb dat we ook al flink investeren in Meerstad. Dat is geen nieuw beleid zeggen sommige partijen en dat is waar, maar we hebben er weldegelijk mee te maken. Het kost ons nu geld, maar levert dat later ook weer op. It's all part of the game denk ik dan maar. Want toen we ons in het verleden ook wel eens achter de oren hebben gekrabt en vragen hebben gesteld over de manier van investeren en wensen om bepaalde zaken te ontzien werd ons voorgehouden: We moeten roeien met de riemen die we hebben, de spreekwoordelijke riemen waren natuurlijk al erg kort. Nu van een ander verwachten dat je die riemen maar even snel verlengd is natuurlijk een wens die we zelf ook kunnen hebben. Maar of dat reeël is? Het antwoord daarop lijkt me redelijk simpel. Onze inbreng bij het punt zomerbrief kunt u hier lezen: /zomerbrief

Woensdag 27 juni 2006.

Wie nog zegt dat het de laatste tijd zo stil is heeft blijkbaar zelf de afgelopen tijd ook als een soort modern Doornroosje door de tijd geslapen want er is van alles in gang gezet en op volle stoom gekomen. Vandaag komt er weer iets nieuws bij namelijk in gesprek met de ondernemers en andere belanghebbenden rondom het Schildmeer. Het gesprek komt wel wat laat op gang maar het geheel is naar mijn idee best geslaagd. Vooral na afloop wordt er nog veel bijgepraat daar is na alles wat er is gezegd ook wel de behoefte voor. Het is al laat wanneer ik uiteindelijk weer thuis ben. Maar juist op dit soort momenten hoor je weer veel wat van pas kan komen bij het politieke werk.

Dinsdag 26 juni 2007.

Hebt u ooit gehoord van het 'Land van Slochteren' Zo niet dan gaat dat binnenkort veranderen. Want aan de hand van deze aansprekende titel zijn we als raad met het college en een aantal ambtenaren aan het werk gegaan met het verder werken aan de visie. Eerder hebben we al een sterkte-zwakte analyse gemaakt. Vandaag ging het er om met elkaar in gesprek te zijn en te kijken naar mogelijkheden om goede en pakkende vragen te formuleren. Vragen die uitnodigen om met elkaar in gesprek te zijn en vervolgens weer kunnen zorgen voor een nog beter gedragen visie. Intensief programma maar wel leuk, en maar goed dat we hard moesten werken want zo heel erg warm was het nu ook weer niet op deze regenachtige vooral winderige dag.

Maandag 25 juni 2007.

Met afvoerputjes is iets vreemd aan de hand. En het valt je pas echt op als je er op gaat letten. Op het Noordelijk en Zuidelijk halfrond heeft het water in de afvoer een andere draairichting. De verklaring is logisch en met de wind gebeurt precies het zelfde. Links- of rechtsdraaiend is vast niet iets waar de gemiddelde persoon aan denk bij het woord afvoerputje. Mensen die niet zo heel erg veel vertrouwen hebben in de overheid noemen soms met enig cynisme bepaalde delen van de maatschappij het afvoerputje. Achterstandswijken in de grote steden en het onderwijs in het VMBO worden dan vaak genoemd. Na het lezen van het Dagblad van vandaag komt het woord ineens bij me op. Ik lees namelijk dat er bij de Lagelandsters zorgen zijn over het voortbestaan van de beloofde -en zwaar bestreden- fietsverbinding. En mocht het waar zijn (navraag volgt nog) dan deel ik die zorg met hen. Na goed een week geleden te hebben gehoord dat je een hoogspanningsleiding over je huis dan wel in je achtertuin krijgt opnieuw een bericht waar je op zijn zachtst gezegd niet vrolijk van wordt. Overigens blijven we onverkort vasthouden aan de belofte die is gegeven en die zelfs in Provinciale stukken terugkomt. Het standpunt van onze fractie is daarover glashelder. [standpunten]