Zaterdag 28 oktober 2006 

Aan alles komt een eind zo ook aan de herftsvakantie. Best wel even schrikken als je ziet hoeveel post je in zo'n korte tijd krijgt. Gelukkig zitten er een paar favoriete week- en maandbladen bij en een verder vooral minder relevante informatie met overzichtjes van van alles en nog wat. Wel leuk is de brief met de uitnodiging om te gaan eten met de Tweede Kamerfractie op 14 november in Groningen. Ik lees met belangstelling het artikel over de websites van de lokale partijen. Ik denk dat ik binnenkort maar eens met de ChristenUnie fractie in Hoogezand ga overleggen. Ze maken gebruik van hetzelfde pakket en kunnen er veel meer van maken. Ik krijg het idee dat de site behoorlijk is doorgespit. En met de kritiek kan je alleen maar weer je winst doen. Houd de site dus in de gaten. En nu eerst maar eens kijken hoe leuk die presentatie van de raadsleden van de VVD in Hoogezand is.

Vrijdag 27 oktober 2006

Vandaag word ik op ongebruikelijke wijze wakker. Een gemiste oproep op mijn mobieltje meldt zich om de vijf minuten. Nadat ik eindelijk heb ontdekt wat mij uit de slaap houdt, ga ik er toch maar eens uit. Wordt ook wel tijd want de dag belooft erg mooi te worden. Het gepiep wordt veroorzaakt door een gemiste SMS van Gerrit Hooikammer. Het bevat best leuk nieuws want onze site heeft een 7,1 gehaald. Later begrijp ik uit een e-mail dat dit de eerste plaats voor ons oplevert. Het bericht uit het Dagblad lees ik pas morgen want dan zit deze vakantie er helaas al weer op. Tot die tijd moet ik me behelpen met de editie Westerkwartier. Ik ben wel benieuwd waar de redactie naar heeft gekeken, daar kan ik dan mijn winst weer mee doen. Vanavond hoop ik een begin te maken met het boek ‘Engelen van het duister’ een vervolg op ‘Knielen op een bed violen.’ Het blijft me altijd boeien hoe verschillend mensen omgaan met het verwerken van een jeugd waarin vooral de vorm van religie een zwaar stempel heeft gedrukt op hun ontwikkeling. Als het boek net zo goed is geschreven als de voorloper kon het wel eens een latertje worden. Het geschenk van de bibliotheek moet eigenlijk ook nog gelezen worden, maar de thematiek kan me op dit moment niet heel erg boeien. Maar ik beloof dat ik na lezing de bijgevoegde reactiestrook in zal leveren zodat deze kan worden opgenomen in de muurkrant. Hopelijk heb ik nog wel even de tijd. Want ook voor de raad verwacht ik de komende tijd flink wat leeswerk. Dat wordt nog goed plannen de komende tijd. Maar uiteindelijk lukt het toch altijd weer binnen de gestelde termijnen. Deadlines zetten me vaal zelfs harder aan het werk.

Donderdag 26 oktober 2006

Vandaag een shopdag in Nes. Zo kom je altijd met meer bagage terug dan waarmee je bent gekomen. De relaxte sfeer in de winkels bevalt me wel, geen opdringerige types zoals je die in de stad Groningen zo vaak treft. Als ik eenmaal de stap tot shoppen heb gezet is er geen houden meer aan. Zodoende bezoek ik in de middag de winkels in het dorp Hollum. Volgens mij heb ik eerst weer voldoende winkels van binnen gezien. Helaas kan ik in het bos niet meer naar de eendenkooi en de volières van de fazanten. Ameland is een risicogebied voor vogelpest. Als ik kijk naar de hoeveelheid vogels op en langs het Wad verbaast me dat niet. Nouja volgende keer beter.

Woensdag 25 oktober 2006

Vanmorgen eens heerlijk uitslapen. Dat is lang geleden. Na het halen van de broodjes en het lezen van de krant eens rustig nadenken over wat ik deze dag allemaal zou kunnen doen. Er is hier altijd genoeg te doen. De wandeling van gisteren door het mulle zand zit me nog in de benen. Daarom maar eens een lekker fietstochtje langs de Waddenzee. Prachtig zicht op de schepen van de Bruine Vloot. Deze schepen uit Harlingen varen met toeristen langs alle Waddeneilanden en maken het zogenaamde Waddenhoppen mogelijk. Zo kun je al varend kennis maken met alle verschillende Waddeneilanden. Lijkt me ook nog wel leuk om een keertje te doen. Vlieland en Texel heb ik nog nooit bezocht en ook een bezoekje aan Terschelling lijkt me wel weer een keertje mooi. ’s Avond beklim ik de Engelsmanduun, op deze locatie liggen militairen begraven die ooit met een zeilschip zijn gestrand. Vanaf dit hoge punt, waarop nog de overblijfselen van een bunker van de Tweede Oorlog liggen, heb je prachtig uitzicht op de Noordzee en de vuurtorens van Terschelling en Schiermonnikoog. Ook zijn de hoge torens van Achmea in Leeuwarden prima te zien. Tijd om de warmte weer op te zoeken want de wind koelt me aardig af.

Dinsdag 24 oktober 2006

Het is altijd weer een hele reis om er te komen, maar zodra ik mijn voet op de veerboot zet is het vakantiegevoel echt begonnen. In een stomend tempo zetten we koers naar de haven van Nes. Altijd weer een prachtig gezicht. Het eiland dat alvast zonovergoten ligt te wachten. In de haven is er veel activiteit van kitesurfers, dat mag bijna nergens meer en in de gebieden waar het nog wel mag is het goed te merken. Ziet er in elk geval spectaculair uit. Zodra ik mijn bagage heb gelost eerst maar eens naar het dorp en de Waddenkust. Een flinke wandeling langs het Noordzeestrand is vandaag vanwege de harde wind extra mooi. De koppen schuim en de meeuwen daar krijsend boven. Verder even heerlijk niks!

Maandag 23 oktober 2006

Mijn agenda voor vandaag staat ondanks de vakantie bommetjevol. Dat heeft vooral te maken met een eigenschap die ik niet zo prettig vind. Ik schuif sommige zaken wel eens wat op de lange termijn. Nadat ik dat 's morgens allemaal netjes heb afgewerkt bereid ik nog eens mijn verhaal voor vanavond voor. Uiteindelijk heb ik vijf kreten op papier, daarmee moet ik toch wel een half uurtje vol kunnen praten. In de loop van de middag even langs het gemeentehuis om de informatie op te halen die we voor het andere onderwerp willen gebruiken. Daarna voor een bezoekje naar het UMCG. De ledenvergadering verloopt prima en ik praat weer eens veel langer dan de vooraf gestelde spreektijd me toe staat. Morgen nog even een paar zaken afwikkelen en dan moet de boot van half twee wel te halen zijn.

Zondag 22 oktober 2006

Dat het herfst wordt is nu aan alles te merken, het gisteren bladvrij gemaakte gazon lag vanmorgen weer vol verkleurd blad. Zolang het niet regent is de herfst mijn favoriete jaargetijde. De kleuren spreken tot de verbeelding en een boswandeling maak ik eigenlijk alleen in deze periode van het jaar. Het is ook de tijd van spinnenwebben, en die heb ik altijd al prachtig gevonden. Vooral in de mist op een ochtend vlak na de opkomst van de zon levert het mooie plaatjes op. In de politiek wordt ook heel wat gesponnen. Deze hersenspinsels hebben me altijd al geboeid. Hoe komen denkbeelden tot stand en waarop zijn ze gebaseerd. Ook het draadjes leggen tussen twee op het oog niet relevante punten wordt met de regelmaat van de klok gedaan. En met dat laatste heb ik de nodige moeite. In een poging om een standpunt te onderbouwen wordt de grootst mogelijke kolder aan elkaar gesponnen tot een web. Jammer is wel dat niet iedereen er doorheen prikt en als een vlieg gevangen komt te zitten in dit soort denken. Misschien houd ik daarom bij de herfst nog wel het meest van de soms stormachtige wind. Even met de kop in de wind, het liefst langs een woeste zee, en van die menselijke spinsels blijft niet veel meer over. Vandaag is het feest in de kerkelijke gemeente vanwege twee dopen. Nu gebeurt dat wel vaker, maar vandaag wordt er naast een kind ook een volwassene gedoopt die Jezus heeft leren kennen als zijn bevrijder. Dat laatste komt minder vaak voor. Dat het nu wel gebeurt laat me verwonderd staan over het werk van God.

Niels Joostens njoostens@planet.nl